Θα μας ήταν, άραγε, αρκετό να
διοικούμε την πόλη με ασφάλεια και να γινόμαστε πιο πλούσιοι σε υλικά αγαθά και
να έχουμε ομόνοια μεταξύ μας και να χαίρουμε εκτίμησης μεταξύ των Ελλήνων; Εγώ,
λοιπόν, πιστεύω ότι, αν υπάρχουν αυτά, η πόλη θα είναι ολοκληρωτικά
ευτυχισμένη. Ο πόλεμος όμως μας στέρησε όσα προανέφερα. Γιατί και φτωχότερους
μας έκανε και μας ανάγκασε να υπομείνουμε πολλούς κινδύνους μες διέβαλε
(δημιούργησε κακή φήμη για μας) στους Έλληνες και μας ταλαιπώρησε με κάθε
τρόπο. Αν όμως συνάψουμε ειρήνη θα διοικήσουμε την πόλη με πολλή ασφάλεια αφού
απαλλαγούμε από τις πολεμικές συγκρούσεις και τους κινδύνους και τις διχόνοιες και
κάθε μέρα θα προοδεύουμε στην ευημερία, χωρίς φόβο καλλιεργώντας τη γη μας και
πλέοντας τη θάλασσα και ασχολούμενοι με όλες τις άλλες εργασίες που σταμάτησαν
τώρα εξαιτίας του πολέμου. Θα δούμε έτσι την πόλη να έχει διπλάσια έσοδα από
ότι τώρα και να γεμίζει από εμπόρους, ξένους και μέτοικους από τους οποίους
τώρα έχει αδειάσει. Και το σημαντικότερο: Θα έχουμε ως συμμάχους όλους τους
ανθρώπους όχι με τη βία αλλά με την πειθώ.
Κυριακή 9 Δεκεμβρίου 2012
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου