Για όλους τους ανθρώπους είναι ωφέλιμο να ασχολούνται με τη μουσική για τους Αρκάδες όμως είναι απαραίτητο […] γιατί μόνο στους Αρκάδες πρώτα τα παιδιά από τη νηπιακή ηλικία συνηθίζουν να τραγουδούν σύμφωνα με το ρυθμό τους ύμνους και τους παιάνες με τους οποίους κάθε περιοχή υμνεί σύμφωνα με τα πατροπαράδοτα έθιμα τους τοπικούς ήρωες και τους θεούς. […] Μετά από αυτά με μεγάλο συναγωνισμό χορεύουν κάθε χρόνο στις Διονυσιακές γιορτές στα θέατρα. […] Και ενώ δε θεωρούν ντροπή να παραδεχτεί κάποιος ότι δε γνωρίζει ένα από τα υπόλοιπα μαθήματα, το τραγούδι όμως ούτε να το αρνηθούν μπορούν αφού όλοι το μαθαίνουν υποχρεωτικά, ούτε αν το παραδεχτούν, μπορούν να απαλλαγούν από αυτό επειδή αυτό θεωρείται ντροπή στην κοινωνία τους[…] Αυτά μου φαίνεται ότι τα θέσπισαν οι παλαιοί όχι για να καλλιεργήσουν τη φιληδονία και την επίδειξη πλούτου, αλλά επειδή παρατηρούσαν το μόχθο του καθενός και με λίγα λόγια την επίπονη και σκληρή ζωή, και επειδή έβλεπαν την αυστηρότητα των ηθών, η οποία τους ακολουθεί εξαιτίας του ψύχους και της τραχύτητας του τόπου, στον οποίο ζουν και η οποία υπάρχει στο μεγαλύτερο μέρος αυτών των τόπων.
Πολύβιος, Ἱστορίαι 4.20.4-21.1
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου