Η απρόσωπη σύνταξη
Στα νέα
Ελληνικά χρησιμοποιούμε καθημερινά απρόσωπα ρήματα κι εκφράσεις πχ. Πρέπει, αξίζει, μπορεί επιτρέπεται, απαγορεύεται,
βρέχει, είναι κρίμα κ.ά. Έχουν υποκείμενο ως α) πρόταση β) αφηρημένο
ουσιαστικό ή γ)εννοείται
Στα αρχαία Ελληνικά
Απρόσωπα ονομάζονται τα ρήματα που χρησιμοποιούνται στο γ'
ενικό πρόσωπο και δε δέχονται ως υποκείμενο πρόσωπο ή πράγμα.
χρή (= πρέπει),
δεῖ (= πρέπει, είναι ανάγκη, αρμόζει)
μέλλει (= πρόκειται, είναι πιθανό, είναι
ορισμένο),
πρέπει
προσήκει (= αρμόζει, ταιριάζει)
συμβαίνει
συμφέρει
φαίνεται
ἔστι - ἔνεστι - πάρεστι (= είναι δυνατό
ἐγχωρεῖ (= επιτρέπεται)
ἐνδέχεται
λέγεται
δοκεῖ (= φαίνεται καλό, αποφασίζεται)
νομίζεται
ὁμολογεῖται
ἀγαθόν ἐστι (= είναι καλό), χρήσιμόν ἐστι
ἀναγκαῖον ή ἀνάγκη ἐστί
θαυμαστόν/ καλόν ἐστι
κίνδυνός ἐστι /χαλεπόν ἐστι ( είναι δύσκολο)
ἄξιόν ἐστι (= αξίζει) ῥᾴδιόν ἐστι (= είναι εύκολο)
δεινόν ἐστι (= είναι φοβερό, παράλογο)
δέον ἐστὶ (= πρέπει)
δέος ἐστὶ (= υπάρχει φόβος)
δῆλον ἐστὶ/σαφές/ φανερόν ἐστι
δίκαιόν ἐστι / νόμος ἐστὶ εἰκός ἐστι (= είναι φυσικό)
β) από το ρήμα ἔχει και ένα τροπικό επίρρημα:
ἀναγκαίως ἔχει (= είναι αναγκαίο)
ἀρκούντως ἔχει (= αρκεί)
δεινῶς ἔχει (= είναι φοβερό)
εὖ ἔχει (= είναι καλό)
κακῶς ἔχει (= είναι κακό)
καλῶς ἔχει (= είναι καλό, σωστό)
ὀρθῶς ἔχει (= είναι σωστό, ορθό)
ῥᾳδίως ἔχει (= είναι εύκολο) κ.ά.
Ποιο είναι το υποκείμενο των
απρόσωπων ρημάτων ή των απρόσωπων εκφράσεων;
Το υποκείμενό τους μπορεί να είναι:
α) άναρθρο
απαρέμφατο
β) δευτερεύουσα
πρόταση (ειδική, πλάγια ερωτηματική ή ενδοιαστική)
Αρκετά συχνά δίπλα στο απρόσωπο ρήμα
ή στην απρόσωπη έκφραση υπάρχει ένας προσδιορισμός σε πτώση δοτική, που δηλώνει
το πρόσωπο στο οποίο αναφέρεται το απρόσωπο ρήμα και ονομάζεται δοτική
προσωπική.
Σύνταξη σε απρόσωπα ρήματα βήμα – βήμα
1ο Βήμα: Βρίσκουμε και κυκλώνουμε το απρόσωπο ρήμα
2ο Βήμα: Βρίσκουμε και υπογραμμίζουμε το απαρέμφατο (Αυτό
είναι το υποκείμενο του απρόσωπου ρήματος).
3ο Βήμα: ψάχνουμε να βρούμε μία αιτιατική, η οποία θα είναι το υποκείμενο του απαρεμφάτου ή μία δοτική, την οποία μετατρέπουμε σε
αιτιατική και αυτή θα είναι το υποκείμενο του απαρεμφάτου.
Ἐδόκει
τῷ Κύρῳ πορεύεσθαι
ἄνω. Δηλαδή: Ο
Κύρος αποφάσισε να πορευτεί προς τα πάνω
Ἐδόκει
( Απροσ Ρήμα)
πορεύεσθαι
( τελικό απαρεμφατο υποκείμενο του Ἐδόκει)
τῷ Κύρῳ (Γίνεται τόν Κύρον αιτ Υποκείμενο του πορεύεσθαι)
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου